Kto wie, co przyniesie jutro.

 Co, jeśli jutro wszystko się zmieni? Co, jeśli jutro moje życie będzie wyglądać inaczej?

Pozwól mi więc dzisiaj być mną, kto wie, czy nie po raz ostatni. Pozwól mi śpiewać co sił w głosie, dopić ten kieliszek wina, śmiać się, a nawet i płakać jak dziecko. Pozwól mi wspominać beztroskie chwile, czasy, kiedy cały świat jeszcze był odległy, ale wydawał się być w zasięgu ręki. Kiedy szukałam, choć nie wiem czego, ale wierzyłam, że to znajdę.

Jeszcze dziś pozwól mi wierzyć, że świat jest piękny i dobry.

Pozwól mi dziękować, zamiast oczekiwać.

Kochać mocniej. Żałować mniej.

Jeszcze tylko dziś pozwól mi uchwycić w garść trochę szczęścia.

Bo kto wie, co przyniesie jutro.